تکنولوژی چوب
دیباچه:
با آنکه چوب به طور کلی برای همه افراد مأنوس و آشنا است ولی ناآگاهی از
پایههای علمی و عمل نکردن براساس اصول و ضوابط فنی در ارتباط با این ماده،
باعث هدر رفتن بیش از حد چوب و کمدوامتر شدن آن میشود. این مسأله در
کشور ما که با کمبود منابع تولید چوب مواجه هستیم، اهمیت بیشتری دارد و
باید با پرورش هر چه بیشتر و بهتر متخصصان در رشته چوبشناسی و صنایع چوب
در هر یک از مقاطع تحصیلی از اتلاف این ماده گرانبها جلوگیری
نمائیم.دانشجویان کاردانی تکنولوژی چوب ضمن آشنایی با خواص مختلف چوب و
عواملی که در تغییرات این خواص تأثیر می گذارند با حفاظت، تبدیل، کاربردهای
متفاوت چوب و مدیریت واحدهای تولید آشنا میشوند. به این ترتیب
فارغالتحصیلان این دوره، چوب را به طور اصولیتر و صحیحتر در واحدها
تولیدی به کار میبرند و از هنگام قطع درخت تا زمان تولید فرآوردههای
مصرفی بر آن نظارت دارند و میتوانند در مراحل اجرائی روند تولیدات چوبی
خدمت کنند.فارغالتحصیلان این دوره میتوانند در مجتمع صنایع تبدیل مکانیکی
و شیمیایی چوبِ بخشهای دولتی، دفاتر صنایع چوب سازمان جنگلها و مراتع،
واحدهای تولیدی خصوصی و مؤسسات آموزشی و پژوهشی به عنوان همکاران اجرایی
مشغول به کار شوند.
درسهای این رشته در طول تحصیل :
دروس پایه:
شیمی عمومی، ریاضیات عمومی، فیزیک و هواشناسی، گیاهشناسی عمومی، اکولوژی، شناخت و حمایت محیطزیست، مسّاحی و نقشهبرداری
دروس اصلی:
جامعهشناسی روستایی، جانورشناسی، درختها و درختچههای ایران، اقتصاد منابع طبیعی، اصول حسابداری، جنگلکاری.
دروس تخصصی:
آلودگیهای محیطزیست، کارگاه عمومی، بیولوژی چوب و اصول چوبشناسی،
تکنولوژی چوب، اصول چوببری، اصول استاندارد و درجهبندی چوب، تبدیل
مکانیکی چوب، تبدیل شیمیایی چوب، اصول چوب خشککنی، اصول حفاظت چوب،
مبلسازی و درودگری، کارورزی.منبع: کتاب آشنایی با رشته های دانشگاهی
سازمان سنجش آموزش کشورتالیف خانم فیروزه سودایی ونرم افزار سامان رشته ی
سازمان سنجش